Friday 26 February 2016

Συνέντευξη του Theodore στο Λίντο

icon
 
Επιμέλεια: Γωγώ Δημοπούλου
 
Γ.Δ.: Έχεις κάνει εμφανίσεις στο Μέγαρο Μουσικής, στην Τεχνόπολη, στον αρχαίο ναό του Ολυμπίου Διός. Οι μικρές μουσικές σκηνές έχουν το ίδιο ενδιαφέρον για σένα;
 
Theodore: Μπορεί να έχουν και μεγαλύτερο. Κάθε χώρος, κάθε σκηνή είναι τελείως διαφορετικός και η ατμόσφαιρα που δημιουργείται συνήθως είναι διαφορετική κι αυτό είναι φοβερά ενδιαφέρον για τους μουσικούς που παίζουν. Το κοινό είναι διαφορετικό επίσης, γιατί άλλο είναι το κοινό που πηγαίνει σε συναυλιακούς χώρους, όπως για παράδειγμα το Fuzz και άλλο είναι το κοινό που θα δεις στο Μέγαρο Μουσικής. Οι μικροί χώροι έχουν κι αυτοί τη χάρη τους. Εγώ είμαι πολύ χαρούμενος σε όλες τις σκηνές, γιατί προσπαθώ να εξερευνήσω τη διαφορετικότητα και το πώς βγαίνει προς το κοινό όλη η δουλειά που έχουμε κάνει με τους συνεργάτες μου.
 
Γ.Δ.: Έγραψες τη μουσική της ελληνοαμερικανικής ταινίας μεγάλου μήκους “Bourek”. Ποια είναι η δυσκολία του να γράφεις soundtrack;
 
Theodore: Όταν γράφεις μουσική που κάποιος άλλος σου την έχει ζητήσει και η ιδέα και η δημιουργία είναι κάποιου άλλου, οφείλεις να εξυπηρετήσεις τη δική του σκέψη και όχι τις δικές σου φιλοδοξίες και τον δικό σου καλλιτεχνικό κόσμο. Οπότε, όταν ένας σκηνοθέτης σου ζητά να γράψεις μουσική για τη δική του δουλειά, είτε για τον κινηματογράφο είτε για το θέατρο, πρέπει να τον αντιμετωπίσεις με σεβασμό, να καταλάβεις τι είναι αυτό που κάνει, να μην ξεπεράσεις τα όρια που θέτει, αλλά ταυτόχρονα να καταφέρεις να δημιουργήσεις τον δικό σου κόσμο και τα δικά σου νοήματα μέσα από αυτό. Το βρίσκω πολύ μεγάλη πρόκληση.
 
Γ.Δ.: Ήσουν για χρόνια κάτοικος του Λονδίνου, και τώρα της Αθήνας. Έχεις παρατηρήσει διαφορές στο ύφος της μουσικής που γράφεις ανάλογα με την πόλη στην οποία βρίσκεσαι;
 
Theodore: Έμενα στο Λονδίνο πέντε χρόνια και είμαι ένα χρόνο στην Αθήνα από επιλογή και αυτό κυρίως γιατί συνειδητοποίησα ότι μπορώ να δημιουργήσω τις καταστάσεις αλλά και τη μουσική μου με μεγαλύτερη ευκολία στην Αθήνα. Παρ' όλα αυτά, οι διαφορές είναι τεράστιες. Το Λονδίνο είναι μια πόλη που σε εμπνέει να απομονωθείς και να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις πράγματα με έναν λίγο περίεργο τρόπο. Μου έβγαλε κάτι "αυτιστικό". Ήμουν μόνος μου στο σπίτι και τα υπαρξιακά μου θέματα και όλες μου οι σκέψεις επηρεάστηκαν σε τεράστιο βαθμό από τη ζωή μου στο Λονδίνο και με βοήθησαν να κάνω ενάμιση δίσκο. Στην Αθήνα βρίσκομαι πολύ συνειδητά. Υπάρχει κάτι άλλο... υπάρχει ο ουρανός, ο ήλιος που δε τον βρίσκεις στο Λονδίνο πολύ συχνά και επίσης υπάρχει και κάτι οικείο το οποίο είναι πολύ σημαντικό για την περίοδο που διανύω αυτή τη στιγμή.
 
Γ.Δ.: Studio vs live performance.
 
Theodore: Από πολύ μικρός κατάλαβα ότι νιώθω πολύ έντονα συναισθήματα ακόμα και μόνος μου με το πιάνο μου και ακόμα περισσότερο όταν βρίσκεται κάποιος δίπλα και με ακούει να παίζω. Δημιουργώντας κάτι στο studio μου δίνει μια ικανοποίηση και βρίσκω φοβερά ενδιαφέρον το πώς μπορείς να πλάσεις κάτι και να το κάνεις κάτι άλλο παίρνοντας το χρόνο σου ακούγοντάς το ξανά και ξανά, μιλώντας με ανθρώπους για το αποτέλεσμα βάζοντας το μυαλό άλλων ανθρώπων μέσα σ' αυτό. Το live είναι δύο ώρες όπου αυτό που έχεις δημιουργήσει το μοιράζεσαι εκείνη τη στιγμή και πλέον υπάρχουν τρεις παράγοντες: ο εαυτός σου και ό,τι έχεις δημιουργήσει, οι άνθρωποι με τους οποίους μοιράζεσαι τη σκηνή και υπάρχει και το κοινό. Οι ενέργειες αυτών των τριών μεταξύ τους δημιουργούν ένα μαγικό αποτέλεσμα.
 
Γ.Δ.: Αγαπημένο άλμπουμ.
 
Theodore: Ακόμα ανατριχιάζω ακούγοντας το “Dark Side Of The Moon” των Pink Floyd. Νομίζω πως αν έπρεπε να υπάρχει ένα άλμπουμ στον κόσμο, θα ήταν αυτό.
 
Γ.Δ.: Θα ήθελες να μας πεις μια σημαντική στιγμή για σένα στη μέχρι τώρα μουσική σου πορεία;
 
Theodore: Τη στιγμή που έπαιζα μπροστά από το ναό του Δία και επάνω αριστερά έβλεπα τον Παρθενώνα φωτισμένο. Ήταν η αγαπημένη μου στιγμή από όλες αυτές που έχω ζήσει μέχρι τώρα.
 
Γ.Δ.: Ποια είναι τα σχέδιά σου από εδώ και πέρα;
 
Theodore: Τον Μάιο του 2016 θα κυκλοφορήσει ο δίσκος μου “It is but it's not” στο εξωτερικό σαν φυσικό πλέον υλικό, κάτι που με κάνει πολύ χαρούμενο γιατί έχω δουλέψει πολύ σκληρά για να γίνει αυτό, αλλά και πολύς κόσμος έχει δουλέψει μαζί μου. Θα ακολουθήσουν συναυλίες στο εξωτερικό για να υποστηρίξουν το δίσκο. Επίσης, με τους υπόλοιπους μουσικούς είμαστε σε μία διαδικασία δημιουργίας καινούριου υλικού, το οποίο θα πάρει χρόνο βέβαια, αλλά έχουν αρχίσει ήδη να βγαίνουν “στιγμές” από αυτό και σήμερα στη δική σας σκηνή θα παίξουμε κάτι από αυτή τη δουλειά και θα πειραματιστούμε πάνω σ' αυτό, κάτι το οποίο δεν το έχουμε κάνει ακόμη αλλού.

Οι εκδηλώσεις μας

icon

Synomilia II "Engonopoulos project"

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020
 
Ένα ιδιαίτερο μουσικό δρώμενο βασισμένο στο έργο του Ν. Εγγονόπουλου. 
icon

Billy Prim "Thalassa"

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2020
 
Το πρώτο άλμπουμ του Λαρισαίου Billy Prim θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην σκηνή του Λίντο. 
 
icon

Blues Trackers full band live

Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2020
 
Υποδεχόμαστε την νέα χρονιά με ένα αγαπημένο συγκρότημα της τοπικής σκηνής!