Επιμέλεια: Καρακάση Ιωάννα 

 

 

O αδερφός μου ήταν ντράμερ και πήγαινε και στο Μουσικό σχολείο Λάρισας, και εγώ γενικά από πολύ μικρός θυμάμαι τον εαυτό μου μέσα στο καλλιτεχνικό κομμάτι, αλλά όχι με την μουσική, κυρίως με την ζωγραφική, το θέατρο και διάφορα είδη τέχνης. Αλλά μεγαλώνοντας και πηγαίνοντας στις συναυλίες του αδερφού μου, μου άρεσε πολύ η ενέργεια που έπαιρνα και αποφάσισα να πάω στο μουσικό σχολείο της Λάρισας, απ' όπου ξεκίνησε το μουσικό μου ταξίδι. Ξεκίνησα με κλασικό πιάνο και παραδοσιακά όργανα αλλά τα τύμπανα τα έπιασα πρώτη φορά στα 15 μου στο σπίτι και αποφάσισα να διδαχθώ μόνος μου, χωρίς μαθήματα.

 

 

Νιώθω πολύ τυχερός γιατί από πολύ μικρή ηλικία είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με μεγαλύτερους ανθρώπους και καταξιωμένους μουσικούς. Η περιέργεια μου για το Ιόνιο Πανεπιστήμιο ήταν η ευκαιρία μου να τους γνωρίσω. Είχα επισκεφτεί το Πανεπιστήμιο σε πολλά σεμινάρια και εκεί βρήκα μια οικογένεια. Με αγκάλιασαν ακόμη και που δεν σπούδαζα εκεί και γνώρισα έναν καταπληκτικό μουσικό τον Γιώργο Κοντραφούρη αλλά και τον Βασίλη Ποδαρά, που έχω μαζί τους ιδιαίτερη σχέση και τους ευχαριστώ για όλα!

 

 

Εμένα ήταν το όνειρο μου να φύγω..να γνωρίσω άτομα με νέες κουλτούρες και εγώ να δώσω τις δικές μου εμπειρίες..ο λόγος που έφυγα τότε ήταν πως όντως δεν έβλεπα να έχω κάποιο μέλλον στην Ελλάδα. Πήρα τη ζωή στα χέρια μου και μια μέρα με 80 ευρώ στην τσέπη πήγα στην Ουγγαρία. Πλέον όμως που πηγαινοέρχομαι θέλω πολύ να συνεργαστώ με περισσότερους Έλληνες μουσικούς γιατί το επίπεδο τους πάνω στην jazz είναι καταπληκτικό. Δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα με βάση την ποιότητα από το εξωτερικό. Η μόνη διαφορά είναι η στήριξη. Έξω είναι πιο ανοιχτοί μ'αυτό το είδος μουσικής.

 

 

Όλος ο δίσκος “Thalassa” δεν ήταν προγραμματισμένος να συμβεί. Πραγματικά βγήκε χωρίς κόπο, χωρίς πίεση και προγραμματισμό. Απλώς συνέβη. Το κάθε κομμάτι ηχογραφήθηκε σε διαφορετική μέρα λόγω του ότι και οι τρεις μας όταν βρισκόμασταν σε μια κατάσταση κάποιες συγκεκριμένες μέρες με αυτό το συναίσθημα και τις ιδέες, τότε το κάναμε. Βέβαια εγώ είχα κάποιες μελωδίες, αλλά μπορώ να πω πως είναι το 10 τοις εκατό απ' όλη την μουσική που ακούγεται. Το 90 τοις εκατό είναι αυτοσχεδιασμός και εσωτερική επικοινωνία μεταξύ μας. Οπότε και κάθε live που κάνουμε με τα παιδιά είναι και διαφορετικό. Και αυτό για μένα είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας..μια αναζήτηση του εσωτερικού μου εαυτού ως άνθρωπος και ως μουσικός.

 

 

 

Δεν μ' αρέσει να σκέφτομαι το μέλλον, θέλω να ζω τη στιγμή. Και εξ' ου κι ο αυτοσχεδιασμός και η jazz που μ' αρέσει ..Σίγουρα όμως θέλω να αφιερώσω όλη μου την ενέργεια αυτή τη στιγμή πάνω στον δίσκο μου, να κάνω περισσότερες παρουσιάσεις γιατί πραγματικά θέλω να μοιράσω αυτά τα συναισθήματα και αυτή την ενέργεια σε πολύ κόσμο, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.