Το "Pulsar", η "Αμοργός" και η Ρόζα

Saturday 12 December 2015

Το "Pulsar", η "Αμοργός" και η Ρόζα

Μια σόλο περφόρμανς της Ρόζας Προδρόμου με τον τίτλο “Pulsar”, εμπνευσμένη από την “Αμοργό” του Νίκου Γκάτσου, που καταπιάνεται με το χρόνο, το θάνατο και τον οργασμικό ενθουσιασμό για ζωή επανέρχεται από τις 12 Δεκεμβρίου 2015 στο Θέατρο 104 κάθε Σάββατο και Κυριακή σε σκηνοθεσία John Britton.

Pulsar είναι ένα άστρο που καθώς περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του, δίνει την εντύπωση ότι αναβοσβήνει. Μοιάζει με σφυγμό του σύμπαντος. Όταν το βλέπουμε εμείς, είναι ήδη παρελθόν. Βασικό ερώτημα της παράστασης είναι: από πού αντλούμε πίστη όταν ο κόσμος φαίνεται να καταρρέει;

Πρόκειται για έναν παραληρηματικό μονόλογο συνεχόμενης αφηγηματικής ροής με πολλαπλές μεταμορφώσεις και χρήση ελληνικών και αγγλικών. Η ηρωίδα φλερτάρει ταυτόχρονα με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, αποπειράται να αγγίξει το άπιαστο, να βρει ελπίδα στην καταστροφή, να ρίξει φως στο σκοτάδι της ανθρώπινης φύσης. Είναι απεγνωσμένη και αστεία, μεγαλειώδης και παράδοξη, άγρια και ευάλωτη. Το σύνολο της ανθρώπινης εμπειρίας- οι ελπίδες, οι ιστορίες, οι φόβοι- στροβιλίζονται στο κεφάλι της, καθώς προσπαθεί να ξεδιαλύνει τα κομμάτια της συλλογικής μας ιστορίας και μυθολογίας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διαχειριστούμε το παρόν.

Η περφόρμανς Pulsar, όπως και η Αμοργός, αντικαθρεφτίζουν μέσω έντονων εικόνων την πάλη για την πίστη στην ανθρώπινη φύση, με άξονα το σπόρο του θανάτου σ’ ένα πανηγυρικό φυσικό περιβάλλον ή την αχτίδα της ζωής σ” ένα περιβάλλον που αποσυντίθεται.

Πλάι στην “Αμοργό”, ακούγονται και υφαίνονται αποσπάσματα από τα έργα : “Ο θεός είναι νεκρός” από το Τάδε Έφη Ζαρατούστρα του Φ. Νίτσε, “Αυτό Είναι Μόνο για να Πω” του Κάρλος Ουίλιαμς Κάρλος, “Τα 4 Κουαρτέτα” του Τ.Σ. Έλιοτ, “Ωδή σε ένα Μήλο” του Π. Νερούντα και άλλα.

Ο λόγος σωματοποιείται και μέσα από το ζοφερό παρόν, προτάσσει το χιούμορ και την ελπίδα- χωρίς αυτά είμαστε χαμένοι.

Πηγή: http://www.artplay.gr